Podróże siłami własnych mięśni
Jedziesz gdzie chcesz, jak szybko i jak długo chcesz, a gdy zapada zmrok rozbijasz się… gdzie chcesz. Pod gwiazdami w australijskim buszu, na pamirskim pustkowiu, pod mostem chińskiej autostrady. Przed Wami najlepsze (a czasem najdziwniejsze) miejscówki, w których przyszło nam spędzić noc pod namiotem.
Czytaj dalej Najpiękniejsze miejsca, w których spaliśmy pod namiotem
Zwłaszcza, gdy za pomocnika ma mitycznego stwora imieniem Warlu. Efektem współpracy są monumentalne skalne konstrukcje, które eksploruje się – bawiąc się jak w najlepszym na świecie parku rozrywki. Zapraszamy do Parku Narodowego Karijini.
Czytaj dalej Park Narodowy Karijini. Natura wznosi najpiękniejsze budowle.
Singapur, Marina Bay. 18:00, przejście dla pieszych. Po drugiej stronie oni. Wystrzyżeni, wypachnieni i wylansowani do perfekcji. A my z naszymi rozczochranymi łbami jak zwykle pod prąd. Zielone. Pewnym krokiem ruszają prosto na nas. Ratuj się kto może!
Przyjemnie było: rafa, morze i plaża. A wiecie, co mi się tam najbardziej podobało? Moment, gdy postawiłem stopę na stałym lądzie i wsiadłem znowu na rower.
Stolica Kambodży to dziwne, pełne skrajnych emocji miejsce na świecie. Równie emocjonujący był nasz do niej wjazd. Pokryci od stóp do głów czerwonym pyłem, wymęczeni jazdą i szukaniem przez pół nocy wolnego pokoju, lądujemy w burdelu.
Świątynie Angkoru – jeden z najbardziej spektakularnych przejawów kultu religijnego na tej planecie. A w mojej pop-kulturowej głowie? Pierwszy poziom czwartej części gry Tomb Raider i plan zdjęciowy filmu z Angeliną Jolie.
Hongkong. Miasto, znane w Polsce głównie z para-komediowych występów posła Gadzinowskiego, pod wieloma względami jest „naj”. Jest najbardziej pionowe i najgęściej wypełnione ludźmi na metr kwadrat na świecie. Ludzie ci – dodajmy – także są „naj”. Średnie IQ (109) jest tu najwyższe na naszej planecie, podobnie jak… cena za dwadzieścia minut jazdy pociągiem z lotniska do centrum.
„Witamy w domu!” – takimi słowami przywitali nas mieszkańcy jedynego hostelu w Duszanbe, po tym jak po dwóch dniach wróciliśmy z powrotem. Śpimy tutaj w namiotach, dwa dni bez prądu to standard i jeszcze musimy za to płacić całkiem konkretne sumy. Mimo to czujemy się super. Wszystko oczywiście dzięki ludziom, którzy stworzyli w tym miejscu niepowtarzalny klimat.
Czytaj dalej Uwięzieni w Duszanbe, czyli jak nam się kibluje w hostelu
Jechałam do Uzbekistanu napędzana wizją ujrzenia wreszcie tej wyidealizowanej, egzotycznej scenerii miast Jedwabnego Szlaku. Buchara faktycznie, zrobiła na mnie duże wrażenie. Rzeczywistość okazała się jednak nieco inna, niż bajkowe obrazki podsuwane mi wcześniej przez wyobraźnię, i to wcale nie dlatego, że na ulicach nie było średniowiecznych kupców z karawanami wielbłądów.
Ruiny twierdz i ufortyfikowanych miast, wyłaniających się z żółto-czerwonej pustyni. Na horyzoncie – z jednej strony pola bawełny poprzecinane kanałami i rzędami topoli, z drugiej – majestatyczne, ciemnobrązowe pasmo gór. Czytaj dalej Ayaz Kala i Toprak Kala – uzbeckie zamki na piasku, i to jakie!